Dlaczego “wojownik“?   Wszak joga ze swoim odrzucającym wszelką przemoc systemem filozoficzno- moralnym, umiłowaniem pokoju i harmonii, jest kompletnym przeciwieństwem sztuk walki. Jednak, podczas gdy nie ma w niej miejsca na rywalizację pomiędzy praktykującymi, opiera się na stawianiu wyzwań samemu sobie, mierzeniu się ze swoimi słabościami, niewiedzą i przeciwnościami losu. Jest więc virabhadrasana czyli  wojownik symbolem  potyczki pomiędzy ścierającymi się w nas i we wszechświecie elementami dobra i zła, siły i słabości dynamiki i spokoju wiedzy i ignorancji.

Virabhadrasana ma aż 3 odmiany i wszystkie typy są asanami asymetrycznymi, czyli dla zachowania równowagi nieodzowne jest wykonanie ich zarówno z wykrokiem  prawą jak i lewą nogą.

Virabhadrasana III

Ta wersja wojownika należy do asan trudnych, choć w zasadzie nieskomplikowanych:). Dla niewtajemniczonych to po prostu znana z lekcji wuefu “waga”. Na pierwszy rzut oka łatwizna. Niestety po tym pierwszym wrażeniu następuje w większości przypadków srogie rozczarowanie i większość początkujących joginów rozpoczyna rozpaczliwą walkę z grawitacją:) I niestety nawet najbardziej szczegółowe wskazówki nie pomogą- trzeba uspokoić myśli, skoncentrować się i….. liczyć się z serią niepowodzeń zanim w końcu uda nam się utrzymać równowagę.

Zrób to dobrze:

• Stań w tadasanie i przez chwilę skup się na tym jak pracują Twoje stopy i jak rozkłada się ciężar ciała.
• z wdechem unieś ramiona w górę
• przenieś ciężar ciała na prawą nogę, postaraj się by rozkładał się równomiernie na całej stopie (a nie np. tylko na zewnętrznej krawędzi)
• z wydechem unieś wyprostowana lewą nogę jednocześnie opuszczając do przodu ramiona i tułów
• ustabilizuj pozycję: patrz w dół na matę, rozluźnij ramiona ściągając je w dół (tak by oddaliły się od uszu

instruktaż do kolejnego sposobu jest równie krótki:

• stań w tadasanie
• Z wydechem przejdź do uttanasany (skłonu w przód)
• Oprzyj dłonie na macie
• Przenieś ciężar ciała na prawą stopę
• Lewą nogę unieś w górę
• Powoli unieś w górę ramiona i tułów
• ustabilizuj pozycję.

  Przeciwskazania:

• Nadciśnienie

                          Korzyści:

• poprawa poczucia równowagi i  świadomości ciała
• wzmocnienie mięśni nóg
• wzmocnienie kostek
• terapeutycznie w przypadku płaskostopia
• wzmocnienie mięśni grzbietu.
• uspokojenie umysłu

Dlaczego “wojownik”?   Wszak joga ze swoim odrzucającym wszelką przemoc systemem filozoficzno- moralnym, umiłowaniem pokoju i harmonii, jest kompletnym przeciwieństwem sztuk walki. Jednak, podczas gdy nie ma w niej miejsca na rywalizację pomiędzy praktykującymi, opiera się na stawianiu wyzwań samemu sobie, mierzeniu się ze swoimi słabościami, niewiedzą i przeciwnościami losu. Jest więc virabhadrasana czyli wojownik symbolem potyczki pomiędzy ścierającymi się w nas i we wszechświecie elementami dobra i zła, siły i słabości dynamiki i spokoju wiedzy i ignorancji.

Zrób to dobrze

Virabhadrasana ma aż 3 odmiany i wszystkie typy są asanami asymetrycznymi, czyli dla zachowania równowagi nieodzowne jest wykonanie ich zarówno z wykrokiem prawą jak i lewą nogą.

Virabhadrasana II

Podobna do Virabhadrasany I, można do niej wejść z “I” właśnie, wystarczy jedynie nieco zmienić ustawienie miednicy i ramion, spojrzeć przed siebie i gotowe:))

1. Podczas gdy w I miednica powinna być ustawiona równolegle do krótszego brzegu maty, tutaj staramy się ja ustawić wzdłuż jej długiej osi- czyli lekko odstawiamy tylną stopę i cofamy biodro tylnej nogi. Manewr ten skutecznie otwiera to biodra, jednak osoby mniej elastyczne powinny pilnować, by cofające się biodra nie “zabrało ze sobą” kolana przedniej nogi. Warto sprawdzić czy kolano nie przesunęło się do środka (powinno się znajdować się w jednej linii z palcami stopy).

2. Ramiona nie pozostają już wyciągnięte w górę, ale ustawiamy je równolegle do podłoża (noga i ramię tej samej strony z przodu:)), chwytną stroną w dół. Tak samo jak w virabhadrasanie I należy zwrócić uwagę by barki były oddalone od uszu, a szyja wydłużona.

3. Wzrok przenosimy na dłoń przed sobą, niektórzy dodają jeszcze “stanowcze” spojrzenie wojownika, ja jednak myślę, że można się nawet uśmiechnąć.

Moim ulubionym sposobem wejścia do tej asany jest podobnie jak w przypadku virabhadrasany I przejście z psa z głową w dół, jednak dla części praktykujących jest to zadanie trudne ze względu na problem z przeniesieniem stopy między dłonie, dlatego poniżej opiszę również prostsze rozwiązanie.

Wejście z Psa z głową w dół

1. Stojąc w Psie z głową w dół przenieś prawą stopę do przodu i umieść pomiędzy dłońmi tak, by stopa ustawiona była w długiej osi maty (palce w przód)

2. Ugnij przednią nogę w kolanie. Idealnie byłoby gdyby goleń przedniej nogi była równoległa do podłoża, jednak najważniejsze dla bezpieczeństwa naszych kolan jest zwrócenie uwagi, by nie kolano nie znajdowało się przed piętą.

3. Z wdechem unieś tułów w górę próbując ustawić biodra równolegle do dłuższego brzegu maty.

4. Tylną stopę skręć pod kątem ok 45 stopni, co zapewni stabilność pozycji i jednocześnie ułatwi prawidłowe ustawienie bioder.

5. Dociśnij mocno tylną stopę do maty- poczujesz, że napina się tylne udo i pośladek i zmniejszy się napięcie w dolnych plecach. Dzięki temu ciężar ciała rozłoży się równomiernie na obie nogi- uzyskamy stabilną podstawę i będziemy w stanie dłużej wytrwać w asanie bez nadmiernego napięcia i bólu w przedniej nodze.

6. Unieś ramiona w górę. Postaraj się rozluźnić parki odsuwając je jak najdalej od uszu. Najlepiej wyobrazić sobie, że opieramy wyciągnięta ramiona na balustradzie- ramiona powinny być nadmiernie rozluźnione ale też ni nienaturalnie naprężone, tak, by nie powodować unoszenia i napięcia barków i karku

nie

7. Skręć głowę i spójrz na dłoń znajdującą się z przodu

Wejście z trikonasany

Wersja bardziej klasyczna, łatwiejsza dla osób mających problem z przejściem z Psa z głową w dół, a także wskazana dla tych, którzy z różnych względów (urazy nadgarstków lub barków) nie powinni wykonywać tej asany.

1. Prawą stopę skręć w prawo i ustaw wzdłuż długiej osi maty, lewa (tylna) skierowana nieco tylko do przodu

2. Biodra w miarę możliwości (czyli zakresu ruchu) powinniśmy się starać pozostawić równolegle do dłuższego brzegu maty.

3. Kolano przedniej nogi ugnij do kąta prostego- podobnie jak w “I”, należy zwrócić uwagę, by nie wyprzedziło pięty, oraz, do czego ma tendencję w “II” nie uciekło do wewnątrz (powinno być w tej samej linii co palce stopy)

4. Ramiona pozostają jak w trikonasanie równolegle do podłoża.

5 Skieruj wzrok do przodu.

Przeciwwskazania:

•problemy z odcinkiem szyjnym kręgosłupa: osoby odczuwające dyskomfort w tej pozycji nie powinny skręcać głowy, by patrzeć na znajdującą się z przodu rękę- lepiej jest pozostawiając głowę w pozycji neutralnej patrzeć przed siebie.
•biegunka
•nadciśnienie

Korzyści:
•wzmocnienie i uelastycznienie mięśni nóg
•poprawa statyki stóp
•wzmocnienie i zwiększenie zakresu ruchu kostek
•rozciąganie pachwin,
•otwarcie klatki piersiowej
•rozciąganie barków
•wzmocnienie mięśni ramion
•delikatny masaż i stymulacja narządów wewnętrznych
•poprawa wytrzymałości
•ulga w bólach pleców szczególnie u ciężarnych
•korzyści terapeutyczne przy: – płaskostopiu
– rwie kulszowej
– osteoporozie

Dlaczego “wojownik”? Wszak joga ze swoim odrzucającym wszelką przemoc systemem filozoficzno- moralnym, umiłowaniem pokoju i harmonii, jest kompletnym przeciwieństwem sztuk walki. Jednak, podczas gdy nie ma w niej miejsca na rywalizację pomiędzy praktykującymi, opiera się na stawianiu wyzwań samemu sobie, mierzeniu się ze swoimi słabościami, niewiedzą i przeciwnościami losu. Jest więc virabhadrasana czyli wojownik symbolem potyczki pomiędzy ścierającymi się w nas i we wszechświecie elementami dobra i zła, siły i słabości dynamiki i spokoju wiedzy i ignorancji.

Zrób to dobrze

Virabhadrasana ma aż 3 odmiany i wszystkie typy są asanami asymetrycznymi, czyli dla zachowania równowagi nieodzowne jest wykonanie ich zarówno z wykrokiem prawą jak i lewą nogą.

Virabhadrasana I

Moim ulubionym sposobem wejścia do tej asany jest przejście z psa z głową w dół, jednak dla części praktykujących jest to zadanie trudne ze względu na problem z przeniesieniem stopy między dłonie, dlatego poniżej opiszę również prostsze rozwiązanie.

Wejście z Psa z głową w dół

1. Stojąc w Psie z głową w dół przenieś prawą stopę do przodu i umieść pomiędzy dłońmi tak, by stopa ustawiona była w długiej osi maty (palce w przód)

2. Ugnij przednią nogę w kolanie. Idealnie byłoby gdyby goleń przedniej nogi była równoległa do podłoża, jednak najważniejsze dla bezpieczeństwa naszych kolan jest zwrócenie uwagi, by nie kolano nie znajdowało się przed piętą.

3. Z wdechem unieś tułów w górę utrzymując biodra równolegle do krótszego brzegu maty.

4. Tylną stopę skręć pod kątem ok 45 stopni, co zapewni stabilność pozycji i jednocześnie ułatwi prawidłowe ustawienie bioder.

5. Dociśnij mocno tylną stopę do maty- poczujesz, że napina się tylne udo i pośladek i zmniejszy się napięcie w dolnych plecach. Dzięki temu ciężar ciała rozłoży się równomiernie na obie nogi- uzyskamy stabilną podstawę i będziemy w stanie dłużej wytrwać w asanie bez nadmiernego napięcia i bólu w przedniej nodze.

6. Unieś ramiona w górę. Jeśli nie powoduje to napięcia barków można złożyć dłonie razem- jest to najbardziej klasyczna wersja tej asany. Jeśli jednak czujesz, że barki unoszą się do góry, a ramiona zbliżają się do uszu lepiej pozostawić ramiona rozstawione na szerokość barków.

7. Spójrz w górę na dłonie- nie odchylaj jednak głowy zbyt mocno do tyłu (najlepiej , gdy pozostanie w pozycji neutralnej)

Wejście z trikonasany

Wersja bardziej klasyczna, łatwiejsza dla osób mających problem z przejściem z Psa z głową w dół, a także wskazana dla tych, którzy z różnych względów (urazy nadgarstków lub barków) nie powinni wykonywać tej asany.

1. Stań w rozkroku (trikonasana) w poprzek maty.

2. Skręć się w prawo, tak, by prawa (przednia)stopa znajdowała się wzdłuż długiej osi maty, a tylna pod katem ok 45 stopni

3. Ustaw biodra równolegle do krótkiego brzegu maty.

4. Ugnij przednią nogę w kolanie. Postępuj zgodnie z instrukcjami dla wcześniejszej wersji:))

Przeciwwskazania:
•ostrożność powinny zachować osoby ze znacznym nadciśnieniem i chorobami kardiologicznymi
•osoby z urazami barków powinny pozostać z rękami opartymi na biodrach lub, jeśli to możliwe unosić je do pozycji równoległej do maty (bądź takiej wysokości w jakiej nie odczuwają dyskomfortu) do boku lub w przód.
•osoby z problemami z odcinkiem szyjnym kręgosłupa nie powinny unosić głowy, a raczej pozostawić ją w pozycji neutralnej)

Korzyści:
• Poprawa poczucia równowagi
•wzmocnienie mięśni nóg
•otwarcie klatki piersiowej,
•rozciąganie zginaczy bioder (tylnej nogi)
•wzmocnienie ramion i barków
•poprawa wytrzymałości
•korzyści terapeutyczne przy płaskostopiu i rwie kulszowej